Το έργο

Ο Αδάμ και η Εύα μιλούν για τις εμπειρίες τους στην Εδέμ, πριν και μετά την Πτώση. Ο Μαρκ Τουαίην εμφυσά ζωή στους πρωτόπλαστους, πλάθοντας δύο αναγνωρίσιμους χαρακτήρες της πατριαρχικής κοινωνίας, για να σχολιάσει με τη σειρά του το χιλιοειπωμένο ερώτημα: Γιατί ο άντρας και η γυναίκα, δύο πλάσματα τόσο διαφορετικά από κατασκευής τους, πρέπει να ζουν μαζί; Ο Τουαίην δεν αποπειράται να δώσει καμία απάντηση σ’ αυτό το αιώνιο ερώτημα, αντιθέτως το περιπλέκει φορτίζοντάς το με υπαρξιακές αγωνίες και κριτική στάση απέναντι στις «δομές εξουσίας». Είναι προφανές, ωστόσο, ότι ο Τουαίην τάσσεται υπέρ των «εξουσιαζομένων» ανθρώπων, του Αδάμ και της Εύας στην προκειμένη περίπτωση, έναντι οποιωνδήποτε άλλων δυνάμεων. Στα «Ημερολόγια του Αδάμ και της Εύας» αποτυπώνεται συχνά η απογοήτευση του Τουαίην γι’ αυτό το κατασκεύασμα που λέγεται ανθρώπινος πολιτισμός.

Η ιστορία της Γένεσης παίρνει μια ανάποδη στροφή μέσα από τη γραφή του Τουαίην, ο οποίος επαναπροσδιορίζει την ιεραρχία των φύλων και δίνει στην Εύα τον πρώτο λόγο. Παράλληλα, οι πρωτόπλαστοι αποκτούν επιτέλους τη δική τους φωνή και μας αφηγούνται τις δικές τους εκδοχές των βιβλικών γεγονότων και της προϊστορικής καθημερινότητας. Στα ημερολόγια του Αδάμ και της Εύας αποτυπώνεται συχνά η απογοήτευση του Τουαίην γι’ αυτό το κατασκεύασμα που λέγεται ανθρώπινος πολιτισμός.

Η παράσταση

Η παράστασή έχει σκοπό ν’ αφηγηθεί το γνωστότερο παραμύθι του κόσμου, πιστή στις προσταγές του κειμένου, με βασικό άξονα το ιδιοφυές, σαρκαστικό χιούμορ του συγγραφέα. Μια κωμωδία χαρακτήρων και καταστάσεων για δύο ηθοποιούς, που διατρέχει, μέσα σε μιάμιση περίπου ώρα, την ιστορία του σύγχρονου ανθρώπου, ωστόσο μοιραία ιδωμένη μέσα από το πρίσμα της σύγχρονης κοινωνικής και αξιακής κρίσης.