Το «Κιβώτιο», το εμβληματικό έργο του Άρη Αλεξάνδρου, παρουσιάζεται για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στο Studio Μαυρομιχάλη, σε σκηνοθεσία Φώτη Μακρή και Κλεοπάτρας Τολόγκου, με τον Φώτη Μακρή στον κεντρικό ρόλο. Ο κύκλος συζητήσεων με το κοινό συνεχίζεται και φέτος, με καλεσμένο για την έβδομη συζήτηση τον κριτικό λογοτεχνίας και ίσως τον σημαντικότερο μελετητή του Άρη Αλεξάνδρου, τον Δημήτρη Ραυτόπουλο.
Ο κριτικός λογοτεχνίας, δοκιμιογράφος και δημοσιογράφος Δημήτρης Ραυτόπουλος γεννήθηκε στον Πειραιά το 1924. Παρακολούθησε μαθήματα στην Ecole Pratique des Hautes Etudes του Παρισιού. Από τα εφηβικά του χρόνια αναμίχθηκε στις κινήσεις της πολιτικής νεολαίας της Αριστεράς. Κατά την περίοδο της δικτατορίας (1967-1974), ο Ραυτόπουλος διέφυγε στη Γαλλία. Ιδιαίτερα διαπλαστική για τις πολιτικές θέσεις του και για τη μετέπειτα ιδεολογική εξέλιξή του ήταν η φιλική σχέση του με τον Άρη Αλεξάνδρου, αποτέλεσμα της οποίας ήταν οι οξύτατες αντιδογματικές θέσεις του. Μετά τη μεταπολίτευση ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού “Ηριδανός”, το οποίο με τα αφιερώματά του πραγματοποίησε ανοίγματα προς νέες τάσεις της λογοτεχνίας. Παράλληλα, έγραφε επιφυλλίδες στην “Αυγή” (1977-1980) και αργότερα εργάστηκε ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα “Απογευματινή” (1976-1981). Εξέδωσε τα κριτικά έργα: “Οι ιδέες και τα έργα” (1965), “Τέχνη και εξουσία” (1985), “Κρίσιμη λογοτεχνία” (1986), “Σημεία στίξεως” (1987), “Άρης Αλεξάνδρου: ο εξόριστος” (1996), “Αναθεώρηση Τέχνης: η Επιθεώρηση Τέχνης και οι άνθρωποί της” (2006). Το 1997 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο δοκιμίου-κριτικής για το έργο του “Άρης Αλεξάνδρου: ο εξόριστος”. Το 2008 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ. Για το σύνολο του έργου του τιμήθηκε το 2009 με το βραβείο “Διδώ Σωτηρίου” της Εταιρείας Συγγραφέων για και το 2013 απέσπασε ομόφωνα το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων, στα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας.
Τη συζήτηση με το κοινό θα συντονίσει η θεατρολόγος Μάρθα Κοσκινά.
Το έργο
Στα τέλη του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου, μια ομάδα ανταρτών αναλαμβάνει μετά από σχετική εντολή του Γενικού Αρχηγείου να μεταφέρει, περνώντας μέσα από εχθρικό έδαφος, ένα κιβώτιο αγνώστου περιεχομένου, με παραλήπτες τη διοίκηση μιας ανταρτοκρατούμενης πόλης. Στη διάρκεια της αποστολής η ομάδα αρχίζει να χάνει τα μέλη της σταδιακά μέχρι που τελικά σώζεται ένας μόνο αντάρτης, ο οποίος τελικά κατορθώνει να παραδώσει το κιβώτιο. Όταν όμως φτάνει στον προορισμό του, διαπιστώνεται πως είναι άδειο και ο αντάρτης φυλακίζεται από τους άλλους συντρόφους του ως δολιοφθορέας. Σε μια συγκλονιστική προσπάθεια να αποδείξει την αθωότητά του, ο ήρωας αρχίζει να συντάσσει αναφορές στον ανακριτή, όπου δεν διστάζει να εξηγεί και να ερμηνεύει, το νόημα της παράδοξης αποστολής τους. Ο συντάκτης των αναφορών δεν γνωρίζει τίποτα για την ταυτότητα του ανακριτή ούτε για τους δεσμώτες του, ούτε αν ο ανακριτής διαβάζει τα όσα του γράφει.
Ο Φώτης Μακρής ερμηνεύει, σε έναν συγκλονιστικό μονόλογο, τον ταραγμένο αυτόν ήρωα που σταδιακά αμφισβητεί κάθε είδους πεποίθηση. Το Κιβώτιο, είναι το μοναδικό μυθιστόρημα του Άρη Αλεξάνδρου και έχει χαρακτηριστεί ένα από τα σημαντικότερα κείμενα της Νεοελληνικής λογοτεχνίας. Το έργο ερμηνεύθηκε από αλληγορία για τον εμφύλιο και ως καταγγελία ενάντια σε κάθε είδους εξουσία, αλλά και ως ένα σχόλιο στον δυτικό πολιτισμό.
