Η παράσταση «Τι θα έλεγε ο Φιλοκτήτης» είναι εμπνευσμένη από την ομώνυμη τραγωδία του Σοφοκλή αλλά πρόκειται για ένα νέο έργο. Πιο συγκεκριμένα ένα αλληγορικό κείμενο, σχετικά με τον εργασιακό μεσαίωνα και την απομόνωση που βιώνουν οι άνθρωποι τη σύγχρονη εποχή
Το κείμενο αυτό αποτελεί μια βάση, ώστε μέσα από το σώμα και τη φωνή να παρουσιαστούν επί σκηνής νέες μορφές έκφρασης και νέοι δίαυλοι επικοινωνίας. Ελάχιστα
σκηνικά αντικείμενα θα ρίξουν φως στον κόσμο των ηρώων.
Στην παράσταση τα σημαινόμενα διαφοροποιούνται χτίζοντας από την αρχή ένα νέο γλωσσικό κώδικα. Αφήνεται στην κρίση του θεατή να αναγνωρίσει και να ερμηνεύσει τα σύμβολα μέσα από τη δική του οπτική.
Λίγα λόγια για το έργο:
Εδώ ο Φιλοκτήτης παρουσιάζεται ως «στρατιώτης», δηλαδή ένας άνθρωπος της εργατικής τάξης, με εξαιρετικό ταλέντο στη δουλειά του. Τα συμφέροντα της εταιρίας που εργαζόταν παρατημένος στο διαμέρισμά του, το «νησί» του. Όλες οι ελπίδες διαφυγής από το τον «ξέβρασαν» καθότι πλέον δεν φαινόταν ιδιαίτερα χρήσιμος για αυτή. Τώρα βρίσκεται παρατημένος στο διαμέρισμά του, το «νησί» του. Όλες οι ελπίδες διαφυγής από το, κοινωνικό και εργασιακό αδιέξοδο έχουν πια χαθεί.
Σ’ αυτό το σημείο κάνει την εμφάνισή του ο Οδυσσέας. Ως εκπρόσωπος της αστικής τάξης αλλά κι ως ένας “ακίνδυνος τουρίστας” επιδιώκει να τον εμπιστευτεί ο Φιλοκτήτης προκειμένου να επιστρέψει πίσω μαζί του εξυπηρετώντας εκ νέου τα συμφέροντα της εταιρίας και τα δικά του. Όλα αυτά συμβαίνουν κάτω από το άγρυπνο μάτι της ανώτερης τάξης την οποία συμβολίζει η Ήρα.
Σκοπός της παράστασης είναι να προβληματίσει και να στηλιτεύσει με αλληγορικό τρόπο τα κακώς κείμενα της σύγχρονης αστικής ζωής στον εργασιακό τομέα του Δυτικού πολιτισμού.
